...Η σωστή απόσταση...

Δίχως αμφιβολία το "La giusta distanza" είναι η καλύτερη ταινία του Carlo Mazzacurati, η οποία όμως δεν εχει έρθει στην Ελλάδα, (παρά μόνο προβλήθηκε μια φορά στο Φεστιβάλ Ιταλικού Κινηματογράφου), ενώ έχει αποσπάσει σωρεία βραβείων, ως καλύτερη ταινία, σκηνοθεσίας, σεναρίου, πρώτου και δεύτερου πρωταγωνιστικού ρόλου, βραβείο φωτογραφίας (πανέμορφα τοπία), μουσικής, κλπ.. στα φεστιβάλ όπου έβαλε μέρος στην Ιταλία.
Ο σύγχρονός Ιταλικός κινηματογράφος την τελευταία δεκαετία έχει ρίξει τα δίχτυα του πλέον και στο νεο-νουάρ είδος. Ή καλύτερα σε δραματικές ταινίες με ανατροπές νουάρ τύπου. Ένα παράδειγμα αποτελεί και ετούτη η ταινία, καθώς και άλλες, όπως εξάλλου και το La ragazza del lago.
Η Mάρα(Valentina Lodovini), νέα και εμφανίσιμη δασκάλα καταφτάνει σε ένα χωριό της επαρχίας του Βένετο, στην Βόρεια Ιταλία για να αναπληρώσει πρώην συνάδελφο της. Σκορπάει ερωτικό ρίγος στον ανδρικό πληθυσμό και προκαλεί αναστάτωση παρά την συνεσταλμένη και χαμηλών τόνων παρουσία της. Ανάμεσα στους πολιορκητές άντρες είναι ο έγγαμος καρχαρίας του χωριού, που της προσφέρει πλούσια υλικά ανταλλάγματα. Ο ευπαρουσίαστος φρεσκοαρραβωνιασμένος οδηγός του τοπικού λεωφορείου. Ο Χασάν(Ahmed Hefiane), ένας μετανάστης εξ Ανατολής. Ο οποίος με τα λιγότερα θάρρη, ελέω και της συνηθισμένης απόρριψης που βιώνουν οι μετανάστες, την παρακολουθεί κατασκηνώνοντας έξω απ' το σπίτι της. Και τέλος, ο Giovanni, ένας φιλόδοξος νεαρός δημοσιογράφος, ο αφηγητής της ταινίας, που δουλεύει στο συνεργείο του Χασάν. Φιλικός στις νέες τεχνολογίες, που διαπράττει ηλεκτρονικό έγκλημα παρακολουθώντας την αλληλογραφία της. Παρά την αχαλίνωτη φαντασία των αντρών, η Mara δεν παύει να είναι ένας άνθρωπος. Που επιζητεί, όπως όλοι, λίγη επικοινωνία και φιλικότητα στην νέα καθημερινότητα της. Πέρα από κάθε προσδοκία και παρά την αρχική αναμεταξύ τους ένταση, η Μάρα γνωρίζει καλύτερα τον Χασάν και αποκτούν μια ανθρώπινη ερωτική σχέση. Ωστόσο, η Μάρα θα βρεθεί δολοφονημένη λίγο πριν την οριστική αναχώρηση της απ' το χωριό. Ο Χασάν γίνεται εύκολος στόχος για το δικαστήριο και τους λοιπούς φορείς εξουσίας. Όμως ο Giovanni, κόντρα στους άρχοντες και στις ρατσιστικές προκαταλήψεις της κοινότητας, θα διερευνήσει μόνος του για να ανακαλύψει τον δολοφόνο του στυγερού εγκλήματος.
Η θεματική της "Σωστής Απόστασης" θα μπορούσε δυνητικά να αντιστοιχεί στη θεματική μιας μεγάλης ταινίας. Στους σκοπούς του Carlo Mazzacurati είναι να αναδείξει την αποξένωση ως σύγχρονο φαινόμενο. Να παρουσιάσει την εικονική ζωή που, μέσω των νέων τεχνολογιών, διογκώνεται έναντι της πραγματικής ζωής. Καθώς και να παρουσιάσει την ανθρώπινη πλευρά των ατόμων, κόντρα στις τεχνητές εικόνες που κατασκευάζει η φαντασία ενός κάποιου εγκέφαλου. Στις προθέσεις του σκηνοθέτη είναι ακόμα να καταδείξει τις ρατσιστικές προκαταλήψεις που αντιμετωπίζουν οι κοινωνικά ασθενέστεροι. Και όλα αυτά υπό την αιχμηρή ματιά ενός φιλόδοξου και ευαισθητοποιημένου δημοσιογράφου, που αποσκοπεί στο να δώσει έναν άλλο ορισμό στη λέξη δημοσιογραφία.

Την ποινική δίωξη του Πρωθυπουργού ζητά ο τ. Πρόεδρος του Αρείου Πάγου

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του πρώην Προέδρου του Αρείου Πάγου Βασίλειου Κόκκινου, αναδημοσιεύουμε από την εφημερίδα «Αξία»:

…Έχει καταλυθεί η Δημοκρατία και το Σύνταγμα από την παρούσα Κυβέρνηση

Υπογραφές 30 βουλευτών της αντιπολίτευσης είναι αρκετές, για την ποινική δίωξη του Πρωθυπουργού βάσει του Συντάγματος

Οι ευθύνες του Προέδρου της Δημοκρατίας…

Η ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΙΜΩΡΗΤΕΑ

Κατά τον Ποινικό Κώδικα (άρθρο 162), όποιος εξαπατά εκλογέα, με οποιονδήποτε τρόπο, για να μεταβάλει το εκλογικό του φρόνημα, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών και με χρηματική ποινή. Ο πρωθυπουργός μας υποσχέθηκε στον ελληνικό λαό προεκλογικώς, κατά την ομιλία του στη Θεσσαλονίκη, στις αρχές Σεπτεμβρίου του 2009, ότι υπάρχουν χρήματα και θα δώσει αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, ανώτερες του πληθωρισμού.

Όμως αμέσως μετά τις εκλογές μείωσε μισθούς και συντάξεις, έπραξε δηλαδή το αντίθετο εκείνου που είχε υποσχεθεί. Ο αντιπρόεδρος του, για να δικαιολογήσει την εξαπάτηση του ελληνικού λαού, είπε ότι όλα τα κόμματα δεν τηρούν τις προεκλογικές τους υποσχέσεις. Άλλο είναι να προσπαθήσει ένα κόμμα να εκτελέσει το προεκλογικό του πρόγραμμα και να μην επιτύχει, και άλλο να μην επιχειρήσει καν την εφαρμογή του και από την πρώτη στιγμή να εφαρμόσει πολιτική αντίθετη του προγράμματος του.

Μετά τις εκλογές, προς δικαιολόγηση της καταφανούς εξαπατήσεως των Ελλήνων, ο πρωθυπουργός μας ισχυρίστηκε ότι δήθεν αγνοούσε την πραγματική οικονομική κατάσταση της χώρας. Ψεύδεται. Ένας πολιτικός που ήταν υπουργός όλων των κυβερνήσεων του πατρός του, εμπνευστού της υπερχρεώσεως της χώρας, όπως και των κυβερνήσεων του κ. Σημίτη, είναι αδύνατον να αγνοεί την οικονομική κατάσταση της χώρας.

Περαιτέρω, αποκαλύφθηκε πρόσφατα σε βιβλίο του πρώην υπουργού των Οικονομικών της Γερμανίας, κ. Steinmayer, ότι τον είχε ενημερώσει απολύτως για τα οικονομικά της Ελλάδος και ο κ. Παπανδρέου τού απήντησε ότι θα σκεφθεί αν θα διεκδικήσει την πρωθυπουργία. Εξάλλου, ο κ. Αλμούνια εδήλωσε ότι πολύ προ των εκλογών, είχε ενημερώσει τους αρχηγούς των δύο μεγάλων κομμάτων της Ελλάδος για την οικονομική της θέση. Το αυτό δήλωσε και ο κ. Προβόπουλος. των μηνιαίων εκθέσεων του οποίου αδύνατο να λαμβάνει, και ελάμβανε, γνώση ο κ. Παπανδρέου.

Πέραν τούτων, ο τελευταίος, σε συνέντευξή του προς τον κ. Κούλογλου, προ των εκλογών, είχε πει ότι όποια χώρα κατέφυγε στο ΔΝΤ καταστράφηκε και ο λαός της εξαθλιώθηκε. Όμως. από πρόσφατη συνέντευξη του πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ, κ. Στρος-Καν, έγινε παγκοσμίους γνωστό ότι ο κ. Παπανδρέου, προ των εκλογών, συζητούσε μαζί του υπογείως, για το πώς θα υπαχθεί η Ελλάδα στο ΔΝΤ.

Υπογραμμίζεται ότι ο κ. Παπανδρέου δεν έδωσε καμία πειστική εξήγηση έως σήμερα αναφορικά με τον λόγο για τον οποίο παρέλειψε να δανεισθεί, αμέσως μετά την εκλογή του, όσα ποσά χρειαζόταν η χώρα. με χαμηλά επιτόκια, όπως όφειλε να πράξει. Αντί τούτου, εδήλωνε σε διεθνή ακροατήρια, ότι ο ελληνικός λαός είναι διεφθαρμένος και η οικονομία του πνέει τα λοίσθια, έχουσα την πορεία του «Τιτανικού». Μετά τις δηλώσεις του αυτές, για τις οποίες επίσης δεν έχει δώσει καμία εξήγηση, άρχισε η αύξηση των επιτοκίων δανεισμού της Ελλάδος και έφτασαν τα spreads από 250 μονάδες σε 3.200!

Επίσης, δεν εξήγησε έως τώρα, γιατί δεν δέχθηκε το δάνειο 20 δισ. ευρώ, που του προσφέρθηκαν επιπλέον των 7 δισ. που έλαβε η χώρα, με χαμηλό επιτόκιο. Από όλα αυτά προκύπτει κραυγαλέα η προσωπική ποινική ευθύνη του κ. πρωθυπουργού. Θα έπρεπε, επομένως, σύμφωνα με το Σύνταγμα τριάντα (30) βουλευτές της αντιπολιτεύσεως, αντί να φλυαρούν ασκόπως προς παραμυθίαν του πενομένου ελληνικού λαού, να ζητήσουν με έγγραφό τους την άσκηση της νομίμου ποινικής διώξεως κατά του υπαίτιου, σύμφωνα με το Σύνταγμα.

Συγχρόνως όμως, έχει καταστεί πασιφανές ότι η κυβέρνηση, μη εφαρμόσασα το προεκλογικό της πρόγραμμα και αθετήσασα τις υποσχέσεις της προς τον λαό, αποστέρησε εαυτήν του θεμελίου του δημοκρατικού πολιτεύματος, κατ’ άρθρον 1 παρ. 2 του Συντάγματος, ήτοι της λαϊκής κυριαρχίας. Ως εκ τούτου, οι αποφάσεις της και οι νόμοι της, ιδιαιτέρως δε αυτοί περί υπερφορολογήσεως των Ελλήνων και περί εκτάκτου εισφοράς και τέλους ακινήτων, είναι αντίθετοι προς το Σύνταγμα.

Τόσο για τον ως άνω λόγο. όσο και διότι παραβιάζουν τα άρθρα του Συντάγματος 78 παρ. 2, περί απαγορεύσεως της αναδρομικής φορολογίας. 5 παρ. 10 που καθιερώνει την αρχή της συμμετοχής των πολιτών στα δημόσια βάρη αναλόγως το)ν οικονομικών δυνάμεών των, δηλαδή των εισοδημάτων των, 4 παρ. 2, που επιβάλλει την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως των πολιτών και 36 παρ. 1 περί παροχής εννόμου προστασίας.

Ένας πολίτης με ένα διαμέρισμα 150 τετραγωνικών και ετήσιο εισόδημα 5.000 ευρώ θα πληρώσει το ίδιο τέλος ακινήτου με εκείνον που είναι ιδιοκτήτης ομοίου ακριβώς διαμερίσματος, στην αυτή θέση, και έχει ετήσιο εισόδημα 200.000 ευρώ. Ανατίθεται η είσπραξη του τέλους τούτου στη ΔΕΗ, ενώ η Ολομέλεια του Συμβουλίου Επικρατείας έχει αποφανθεί, στην περίπτωση των παρκόμετρων του Δήμου, ότι δεν δύναται να ανατεθεί σε ανώνυμη εταιρεία εισπρακτική εξουσία του Δημοσίου.

Ο κ. Βενιζέλος χαρακτήρισε την έκτακτη φορολόγηση των ακινήτων ως τέλος, ενώ γνωρίζει ότι τούτο δεν είναι ανταποδοτικό και τα περί διασώσεως της περιουσίας των παιδιών και εγγονών μας διά της φορολογίας αυτής είναι απλώς μυθεύματα υπερβολικής φαντασίας. Καταργείται η δυνατότητα προσφυγής στη Διοικητική Δικαιοσύνη με την υποχρεωτική καταβολή του 50% της οφειλής και του δικαιώματος του εφόρου να ζητήσει τη μη αναστολή της πράξεως επιβολής φόρου.

Στον αδυνατούντα να καταβάλει το τέλος ακινήτου δεν επιβάλλεται η συνήθης συνέπεια των φορολογικών παραβάσεων, αλλά η διακοπή της παροχής του ρεύματος, με συνέπεια να κοπεί τούτο σε μια πτωχή οικογένεια της Χίου με έξι (6) παιδιά, την ώρα που κοινωνικοί φορείς ζητούν από τους Έλληνες τον περιορισμό της υπογεννητικότητας. Αλλά η σημερινή κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για το μέλλον της Ελλάδος. Για αυτό και διευκολύνει και συνιστά τη μετάβαση των νέων σε άλλες χώρες για να εργασθούν. Θα μείνουν έτσι στην Ελλάδα οι γέροντες συνταξιούχοι με τη γνωστή μοίρα τους. Αυτό δεν είναι έγκλημα κατά της χώρας;

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αντί να συνιστά επιείκεια προς τους μη έχοντες, θα έπρεπε, κατά τα άρθρα 35 παρ. 2 εδ. δ’ και 42 του Συντάγματος, να αναπέμψει στη Βουλή τους άνω αντισυνταγματικούς νόμους της κυβερνήσεως, η οποία έχει απολέσει το θεμέλιο της Δημοκρατίας, μη εφαρμόσασα το προεκλογικό πρόγραμμά της.

Ναι μεν έχει κακώς καταργηθεί το προνόμιο του ανωτάτου άρχοντος να προκηρύσσει εκλογές σε περίπτωση δυσαρμονίας μεταξύ κυβερνήσεως και λαϊκού φρονήματος, παραμένει όμως το άνω προνόμιο της αναπομπής στη Βουλή αντισυνταγματικών νομοσχεδίων. Αν αυτό δεν ασκηθεί τώρα, πότε θα εφαρμοστούν οι άνω διατάξεις;

Το κράτος στην ουσία έχει καταλυθεί. Καταλαμβάνονται τα υπουργεία από πολίτες και οι υπουργοί αναζητούν καταλλήλους χώρους για να συναντήσουν τους εκπροσώπους της τρόικας. Εμποδίζεται η λειτουργία των χειρουργείων του Αντικαρκινικού Νοσοκομείου «ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ» και η Διοίκηση δεν αποτολμά να ζητήσει την επέμβαση της Εισαγγελίας. Και ο υπουργός των Οικονομικών καλεί τους Έλληνες να πληρώσουν φόρους για να καταβληθούν μισθοί και συντάξεις του Νοεμβρίου.

Ώστε το δάνειο των 110 δισ. ευρώ του Μνημονίου έγινε μόνο για να πληρωθούν οι τοκογλύφοι δανειστές μας; Και χάριν αυτών το δημόσιο χρέος μας μέσα σε δύο χρόνια έφθασε το 150% του ΑΕΠ;.

 http://www.otyposnews.gr

 

Η πρωτοποριακή Γερτρούδη Στάιν

Στις αρχές του 20ού αιώνα, το παριζιάνικο σαλόνι της συγγραφέως Γερτρούδης Στάιν και των αδελφών της φιλοξενούσε έργα που τότε θεωρούνταν σχεδόν αδιάφορα. Εναν αιώνα μετά, η συλλογή τους εκτίθεται στο Γκραν Παλέ και δοξάζεται ως η απαρχή του μοντερνισμού
Οταν το 1933 η Γερτρούδη Στάιν δημοσίευσε την «Αυτοβιογραφία της Αλις Μπ. Τόκλας» κατόρθωσε, εσκεμμένα ή όχι, να προκαλέσει εκνευρισμό σε ορισμένα συγγενικά της πρόσωπα. Οχι γιατί αφηγούνταν τη ζωή της με τη διά βίου σύντροφό της - η συγγραφέας έχει σήμερα τη φήμη ότι εκείνη καθιέρωσε τον όρο gay για τους ομοφυλόφιλους και σε εκείνο το έργο δεν αναφερόταν για πρώτη φορά ανοιχτά στις ερωτικές της προτιμήσεις.
Ούτε γιατί το βιβλίο περιέγραφε τα πρώτα της χρόνια στο Παρίσι, όταν το διαμέρισμα της στην οδό Φλερί ήταν το πιο ξακουστό καλλιτεχνικό κέντρο των αρχών του 20ού αιώνα. Οι αναγνώστες διάβαζαν απλώς για τα σουαρέ της όταν οι καλεσμένοι συναγελάζονταν με πρωτοποριακούς καλλιτέχνες, συγγραφείς και συλλέκτες σε δωμάτια διακοσμημένα με πίνακες ζωγραφικής, τους οποίους η Γερτρούδη είχε συγκεντρώσει και προωθήσει: Ρενουάρ, Γκογκέν, Σεζάν, Τουλούζ-Λοτρέκ, Ματίς, Πικάσο ή Χουάν Γκρις.
Ο λόγος που ο απολογισμός από εκείνη την περίοδο είχε κάνει τα μάγουλα των μελών της οικογένειας Στάιν σχεδόν να κοκκινίσουν από οργή ήταν ότι η Γερτρούδη υπονοούσε πως είχε ανακαλύψει μόνη της τον Ματίς και τον Πικάσο, υποβαθμίζοντας τη συμβολή των δύο αδελφών της Λέο και Μάικλ ή της συζύγου του δεύτερου, της Σάρας. Στην πραγματικότητα, όλοι οι Στάιν είχαν αποκτήσει κάποιο έργο των άγνωστων ακόμα ζωγράφων και όλοι τους, τους είχαν υποστηρίξει οικονομικά και ηθικά. Τόσο που ο Λέο σχολίασε δηκτικά την τάση της αδελφής του να παραλείψει τους συγγενείς της από την ιστορία. «Στην ουσία, όλα όσα λέει για τις δραστηριότητές μας πριν από το 1911 είναι ψευδή, και σε γεγονότα και σε συμπεράσματα», έλεγε ο αδικημένος αδελφός, σύμφωνα με ορισμένους μελετητές. «Θεέ μου, τι ψεύτρα που είναι!».
Τα καλλιτεχνικά κατορθώματα της οικογένειάς της, δεν είναι επτασφράγιστα μυστικά. Μορφωμένοι και ευκατάστατοι μεσοαστοί, με ρίζες στην Πενσυλβάνια, οι Στάιν ζούσαν στο Σαν Φρανσίσκο έχοντας αρκετά λεφτά, αλλά όχι πάρα πολλά. Είχαν εβραϊκή καταγωγή αλλά δεν ήταν και φανατικοί. Ηταν ο Λέο που τους έδωσε το έναυσμα να εγκατασταθούν στη Γαλλία το 1902, όταν έφτασε στο Παρίσι έπειτα από σπουδές Ιστορίας της Τέχνης στη Φλωρεντία. Ακολούθησαν η Γερτρούδη, ο Μάικλ και η Σάρα. Ολοι τους, αδιαφορώντας για το συμβατικό γούστο της εποχής τους, άρχισαν να συλλέγουν τα πιο πρωτοποριακά έργα της εποχής φιγουράροντας σύντομα ως κεντρικές μορφές της αναδυόμενης αβάν γκαρντ σκηνής. Εδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την πρώιμη ζωγραφική του Ματίς και του Πικάσο, ενώ ήταν οι πρώτοι που αγόρασαν τους πίνακές τους και έχτισαν ισχυρές φιλίες μαζί τους. Τα δύο σπίτια τους (του Λέο και της Γερτρούδης στην οδό Φλερί, της Σάρα και του Μάικλ λίγο πιο κάτω στην οδό Μαντάμ) άνοιγαν τις πόρτες τους κάθε Σάββατο απόγευμα σε όλους όσοι επιθυμούσαν να γνωρίσουν και να «συνομιλήσουν» με τα νέα, πρωτοποριακά κινήματα που έκαναν τότε τα πρώτα τους βήματα.
Τον κύκλο διεύρυναν συγγραφείς όπως ο Φ.Σ. Φιτζέραλντ ή ο Ερνεστ Χέμινγουεϊ, ενώ το «παρών» έδιναν ακόμα πολλοί δημιουργοί, συλλέκτες, γκαλερίστες, φίλοι ή απλοί περίεργοι. Σύντομα εκείνα τα salons, που τα μνημόνευσε ακόμα και ο Γούντι Αλεν στην τελευταία του ταινία «Μεσάνυχτα στο Παρίσι», έγιναν ζωτικά κέντρα στην ανάπτυξη του μοντερνισμού.

Εσύ με ποιόν είσαι;

Με ποιόν είσαι; Εσένα ρωτάω που τώρα διαβάζεις. Είσαι με τους πολιτικούς ή είσαι με τους συνδικαλιστές; Μην προσπαθήσεις να υπεκφύγεις με απαντήσεις του τύπου «εξαρτάται» γιατί δεν έχουμε πολύ χρόνο. Στην κάλπη άλλωστε δεν ρίχνεις το ημερολόγιο σου –ποιοι με πίκραναν και γιατί – ρίχνεις μόνο ένα ψηφοδέλτιο. Επανέρχομαι λοιπόν. Με ποιόν είσαι; Είσαι με τους πολιτικούς που οδήγησαν τη χώρα στην χρεωκοπία; Ή είσαι με τους συνδικαλιστές που υπερασπίζονται τα προνόμια των συντεχνιών τους;

Για να σε βοηθήσω να επιλέξεις, θα περιηγηθούμε για λίγο στα δύο στρατόπεδα. Από εδώ λοιπόν οι πολιτικοί. Αυτοί που ανέλαβαν να διαχειριστούν ένα από τα πιο προνομιακά οικόπεδα του πλανήτη και το κατάντησαν ντροπή του δυτικού κόσμου. Ξέρω τι θα πείτε. Ότι δεν φταίνε το ίδιο όλοι οι πολιτικοί. Σωστό. Την κύρια ευθύνη την έχουν οι πολιτικοί του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας. Αυτοί που διαχειρίστηκαν κυβερνητική εξουσία δηλαδή. Τα υπόλοιπα κόμματα όμως τόσες δεκαετίες τι έκαναν; Πότε το μικρό αγαπημένο σου κόμμα, σου είπε κάτι συγκεκριμένο για όλα αυτά που σήμερα ζεις; Για τα χρέη, τα δάνεια, την κατάρρευση; Για την μειωμένη παραγωγή και την αυξημένη κατανάλωση; Για να γίνω και εγώ λίγο λαϊκιστής: Ποιό κόμμα μίλησε ποτέ για τα κρυμμένα δισεκατομμύρια της Ελβετίας;

Όλοι χρησιμοποίησαν τη θέα που τους προσφέρει η Βουλή για να δουν μέχρι που μπορούν να επεκτείνουν τη δική τους εξουσία. Τα υπόλοιπα δεν τους ενδιέφεραν. Δεν ήθελαν να γίνουν δυσάρεστοι; Ήταν ανίκανοι να δουν τα σημάδια; Το συμπέρασμα δεν αλλάζει. Κανένας– αριστερός, δεξιός ή κεντρώος - δεν μας είπε για όλα αυτά που ζούμε. Και κάτι «τρελοί» που κάτι ψέλλισαν, διώχτηκαν αμέσως από τους «μηχανισμούς».  Το ότι επιπλέον τα κυβερνητικά κόμματα έκαναν όλες τις λάθος κινήσεις και βούλιαξαν ακόμη περισσότερο τη χώρα, ναι αυτό αφορά τα κόμματα εξουσίας. Δεν είμαστε λοιπόν με το πολιτικό σύστημα. Αλλά αυτό ήταν εύκολο.

Πάμε τώρα στους συνδικαλιστές. Να δούμε πρώτα ποιοι είναι επικεφαλής. Κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας είναι όλοι αυτοί που τώρα έχουν βγει στους δρόμους και μας καλούν σε συστράτευση. Μέχρι να ξεσπάσει η κρίση είχαν ελευθέρας σε όλα τα πολιτικά θεάματα. Στα υπουργικά σαλόνια έπιναν και έτρωγαν. Και στα κομματικά συνέδρια «αντάλλασαν» τις ψήφους τους με προνόμια και θέσεις. Έδιναν και ένα «κόκκαλο» στην «αριστερή αντιπολίτευση» και όλοι ήταν ευχαριστημένοι. Δείτε αν θέλετε και τις επιχορηγήσεις των συνδικάτων από το κράτος. Άδικα έπεσε όλη η ρετσινιά στην ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ, «άτοκα δάνεια» έπαιρνα τα ισχυρά συνδικάτα. Αυτός ήταν ο κανόνας. Όχι μόνο για την εποχή που «λεφτά υπήρχαν» αλλά και τώρα με την τρόικα. Η μεγαλύτερη κυριακάτικη εφημερίδα αποκάλυψε (στις 9 Οκτωβρίου) ότι το σωματείο των εφοριακών πήρε τον Δεκέμβριο του 2010 έκτακτη ενίσχυση αρκετών εκατομμυρίων ευρώ. Και δεν είναι βέβαια μόνο τα λεφτά. Ο Γιώργος Κύρτσος δημοσιοποίησε ενδιαφέροντα στοιχεία για το πώς προσλήφθηκαν στους δήμους τα κορυφαία στελέχη της ΠΟΕ ΟΤΑ. Ποιους πολιτικούς είχαν «φίλους», ποιους δημάρχους είχαν συγγενείς και σε ποια γραφεία δούλευαν (όχι, στην αποκομιδή των σκουπιδιών δεν ήτανε). Και τώρα τους ακούς να μαλώνουν στα «παράθυρα» για το ποιό ΠΑΣΟΚ είναι καλύτερο. Το δικό τους ή του Βενιζέλου; Λες και η κοινωνία είναι υποκατάστημα του ΠΑΣΟΚ. Και δεν είναι μόνο τα λεφτά και τα ρουσφέτια είναι και τα αιτήματα. Οι (προστάτες του λαού) δικηγόροι απεργούν όχι γιατί στη χώρα δεν υπάρχει δικαιοσύνη αλλά γιατί ανοίγει το κλειστό τους επάγγελμα. Οι (προστάτες των παιδιών μας) καθηγητές κάνουν στάση εργασίας στα σχολεία που σταματούν οι καταλήψεις...
Εν ολίγοις λοιπόν και για να τελειώνουμε, τα στρατόπεδα δεν είναι δύο. Δεν είναι από εδώ οι πολιτικοί και από εκεί οι συνδικαλιστές. Το στρατόπεδο είναι ένα. Το παλιό σύστημα εξουσίας. Στο κάδρο είναι μαζί οι πολιτικοί και οι συνδικαλιστές. Σαν μέγγενη λειτούργησαν, όλα  αυτά τα χρόνια, στο σώμα της κοινωνίας. Ναι ξέρω τι θα μου πεις αναγνώστη μου. Μόνο αυτοί; Όχι, είναι και δημοσιογράφοι (επί αυτού θα τα πούμε αναλυτικά τις επόμενες μέρες), επιχειρηματίες (αυτοί που κερδοσκόπησαν με τα κρατικά έργα), διανοούμενοι και καλλιτέχνες (που έγιναν γελωτοποιοί στην αυλή της εξουσίας)… Α, να μη ξεχάσω και τους δεσποτάδες που ευλογούσαν τόσα χρόνια τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό.  Και είναι αστεία η προσπάθεια των «συνδαιτυμόνων» της εξουσίας να εμφανίζονται αντιστασιακοί τώρα που το σκάφος βουλιάζει. «Μαζί τα φάγατε» λοιπόν και «μαζί θα πέσετε». Βεβαίως κάποια από τα πρόσωπα του παλιού συστήματος –κάποιες εξαιρέσεις τέλος πάντων-  θα φανούν χρήσιμοι στη νέα Ελλάδα. Όπως όμως συμβαίνει με τις παλιές οικοδομές. Να πάρουμε ένα  παράθυρο, ένα αγκωνάρι , τα μάρμαρα… τα υπόλοιπα υλικά όμως θα είναι καινούργια. Αλλιώς «νέα Ελλάδα» δεν θα υπάρξει.

http://www.protagon.gr/ 

Lykke Li - I Follow Rivers

Τιτανικός-Τιτάν

Το 1898, ο Μόργκαν Ρόμπερτσον, γράφει το μυθιστόρημα Futility. Στις σελίδες του μιλάει για το ναυάγιο του Τιτάν, ενός πλοίου που τα χαρακτηριστικά του είχαν πολλές ομοιότητες με τον ιστορικό Τιτανικό:
Καταρχήν το όνομα (Τιτανικός-Τιτάν), και στη συνέχεια, μια σειρά από λεπτομέρειες που όμως κάνουν τους λάτρεις των συνωμοσιών να τρίβουν τα χέρια τους:
Διαδρομή : Από Αγγλία προς Αμερική ο Τιτανικός, από Αμερική προς Αγγλία ο Τιτάν.
Επιβαίνοντες : 2200 για τον Τιτανικός, 2000 για το φανταστικό πλοίο.
Ναυαγοσωστικές λέμβους : 20 στο ένα, 24 στο άλλο.
Μήνας ναυαγίου : Απρίλιος και για τα δύο
Ώρα ναυαγίου : 23:40 για τον Τιτανικό, μεσάνυχτα για τον Τιτάν.
Μήκος πλοίου: 882 μέτρα ο Τιτανικός, 800 μέτρα ο Τιτάν.
Βάρος : 46328 ο Τιτανικός, 45000 ο Τιτάν.
Προπέλες: 3 και για τα δύο πλοία.
Λόγοι ναυαγίου: Σύγκρουση με παγόβουνο, έλλειψη σωστικών λέμβων, μεγάλη ταχύτητα του πλοίου.

Morgan Andrew Robertson

Morgan Andrew Robertson
(September 30, 1861–March 24, 1915) 

 was a well-known American author of short stories and novels, and the possible inventor of the periscope.

He is best known for the short novel Futility, first published in 1898. This story features an enormous British passenger liner called the Titan, which, deemed to be unsinkable, carries insufficient lifeboats. On a voyage in the month of April, the Titan hits an iceberg and sinks in the North Atlantic with the loss of almost everyone on board.

 

Futility

There are some similarities between the fictional sinking of the Titan and the real-life sinking of the RMS Titanic. The book was written in 1898, fourteen years before the real-life Titanic hit an iceberg and settled on the bottom of the northern Atlantic.

  

Other Work

In 1905, Robertson's book The Submarine Destroyer was released. It described a submarine that used a device called a periscope. Despite Robertson's later claims that he had "invented" a prototype periscope himself (and was refused a patent), Lake and Grubbs had perfected the model used by the U.S. Navy by 1902, 3 years before Robertson's "prescient" novel.

In 1914, in a volume that also contained the new version of Futility, Robertson included a short story called Beyond the Spectrum, which described a future war between the United States and Japan, a popular subject at the time. Japan does not declare war but instead launches sneak attacks on United States ships en route to the Philippines and Hawaii; an invasion fleet about to conduct a surprise attack on San Francisco is stopped by the hero using the weapon from a captured Japanese vessel. The title refers to an ultraviolet searchlight used by the Japanese, but invented by the Americans, to blind American crews. Some readers have compared the searchlight's effects (blindness, intense heat, and facial burns) to those of the atomic bomb.

Robertson was the author of Primordial / Three Laws and the Golden Rule, a novella about shipwrecked children growing up together and falling in love on a desert island. Fans of Edgar Rice Burroughs acknowledge Robertson's contribution to the works of Henry De Vere Stacpoole, particularly The Blue Lagoon. They believe that both Robertson's and Stacpoole's writings influenced Burroughs in his creation of Tarzan of the Apes.

On March 24, 1915, Robertson was found dead in his room at the Alamac Hotel in Atlantic City, New Jersey. He was 53 years of age. It is believed that he died of an overdose of protiodide.

Holding hands (Κρυσταλλία Κατσαρού)

Περπατούν αγκαλιασμένα
ακροδάχτυλα μπλεγμένα
δύο αύρες τυλιγμένες
δυο καρδιές λευτερωμένες

και στροβιλίζονται

σ’ έναν χώρο
σ’ έναν χορό
σ’ έναν χρόνο
δίχως Εγώ

σ’ έναν
   έναν.....ένα.

(Αφιερωμενο στον μεντορα μου!Εναν απο τους σημαντικοτερους ανθρωπους της ζωης μου. -nikos256- )

Ο Πέτρος Μάρκαρης, ένας από τους 10 καλύτερους συγγραφείς αστυνομικών ιστοριών στην Ευρώπη Σύμφωνα με λίστα της βρεττανικής εφημερίδας Observer

Ο Brian Oliver δημοσίευσε  στον Observer μια λίστα με τους 10 κατά τη γνώμη του καλύτερους συγγραφείς αστυνομικών ιστοριών στην Ευρώπη.

Μεταξύ γνωστών ονομάτων του ευρωπαϊκού αστυνομικού μυθιστορήματος όπως ο Manuel Vázquez Montalbán, ο Jean-Claude Izzo, ο Andrea Camilleri ο Όλιβερ έχει επιλέξει και τον Πέτρο Μάρκαρη για τον οποίο αναφέρει τα εξής στο σχολιό του:

Δεν υπάρχει κανένας συγγραφέας στο κόσμο που να μπορεί να εντάξει στη μυθιστορηματική δομή το κυκλοφοριακό χάος καλύτερα από τον Μάρκαρη. Ο Μάρκαρης χρησιμοποιεί το κυκλοφοριακό χάος ως ένα τρόπο να απεικονίσει το ευρύτερο αθηναϊκό χάος (από τη πολιτική σκηνή μέχρι τον επιχειρηματικό κόσμο). Ο κεντρικός του πρωταγωνιστής, ο επιθεωρητής Κώστας Χαρίτος ήταν με τη πλευρά του καθεστώτος κατά τη περίοδο της δικτατορίας. Διαβάζει λεξικά, κάνει αστεία για τον ρατσισμό και τη μετανάστευση και αγαπάει τα γεμιστά.

Έχει γίνει επίσης γνωστό πως στην φετινή γιορτή βιβλίου στη Βιέννη («Βιέννη και Βιβλίο») ο Πέτρος Μάρκαρης θα είναι ο κεντρικός ομιλητής με θέμα «Πολιτισμός και κρίση στην Ευρώπη».

Τεστ για επαγγελματίες

1η Ερώτηση:

Πώς βάζουμε μια καμηλοπάρδαλη στο ψυγείο;

Η σωστή απάντηση είναι: Ανοίγουμε το ψυγείο, βάζουμε μέσα την καμηλοπάρδαλη και κλείνουμε την πόρτα.

• Η ερώτηση αυτή εξετάζει αν έχετε την τάση να κάνετε περίπλοκα τα απλά πράγματα.

2η Ερώτηση:

Πώς βάζουμε έναν ελέφαντα στο ψυγείο;

Λάθος απάντηση: Ανοίγουμε το ψυγείο, βάζουμε μέσα τον ελέφαντα και κλείνουμε την πόρτα.

Σωστή απάντηση: Ανοίγουμε το ψυγείο, βγάζουμε την καμηλοπάρδαλη, βάζουμε μέσα τον ελέφαντα και κλείνουμε την πόρτα.

• Η ερώτηση αυτή εξετάζει την ικανότητά σας να σκέφτεστε τις συνέπειες των πράξεών σας.

3η Ερώτηση

Ο βασιλιάς των ζώων οργανώνει μια σύσκεψη. Όλα τα ζώα εκτός από ένα είναι παρόντα. Ποιό είναι το ζώο που λείπει;

Σωστή απάντηση: Ο ελέφαντας.

Ο ελέφαντας είναι στο ψυγείο. Δεν θυμάστε;

• Η ερώτηση αυτή ελέγχει τη μνήμη σας. Εντάξει, ακόμα και αν δεν απαντήσατε σωστά στις τρεις πρώτες ερωτήσεις έχετε ακόμα μια ευκαιρία να δείξετε τις ικανότητές σας.

4η Ερώτηση:

Πρέπει να διασχίσετε ένα ποτάμι. Στο ποτάμι όμως κατοικούν κροκόδειλοι. Πώς θα τα καταφέρετε;

Σωστή απάντηση: Κολυμπάτε άφοβα στην απέναντι όχθη. Όλοι οι κροκόδειλοι βρίσκονται στη σύσκεψη που οργανώνει ο βασιλιάς των ζώων

• Η ερώτηση αυτή ελέγχει αν μαθαίνετε από τα λάθη σας.

• Σύμφωνα με την εταιρεία Andersen Consulting Worldwide περίπου το 90% των επαγγελματιών απάντησαν λάθος σε όλες τις ερωτήσεις.

• Αλλά πολλά παιδιά του νηπιαγωγείου απάντησαν σωστά σε πολλές από αυτές!

• Η εταιρεία Andersen Consulting Worldwide υποστηρίζει ότι αυτό διαψεύδει τη θεωρία ότι οι περισσότεροι επαγγελματίες έχουν το μυαλό ενός παιδιού τεσσάρων χρονών.

'Εξυπνοι γρίφοι

Για να δείτε τις απαντήσεις πατήστε και σύρετε το ποντίκι, επιλέγοντας το κείμενο της απάντησης το οποίο είναι με αλλο χρώμα για να μη φαίνεται.

(Ο Einstein έγραψε αυτό το γρίφο στον 20ο αιώνα. Υποστήριξε ότι το 98% των ανθρώπων δεν μπορούν να το λύσουν)

1)Γριφος
Υπάρχουν 5 σπίτια, 5 διαφορετικών ανθρώπων. Σε κάθε ένα σπίτι ζει ένας άνθρωπος διαφορετικής εθνικότητας. Οι 5 ιδιοκτήτες πίνουν ένα συγκεκριμένο είδος ποτού ,καπνίζουν μια συγκεκριμένη μάρκα τσιγάρων και έχουν ένα συγκεκριμένο κατοικίδιο. Όλοι έχουν μεταξύ τους διαφορετικά κατοικίδια, διαφορετικές μάρκες τσιγάρων και διαφορετικά είδη ποτών.
Η ερώτηση είναι ποίος έχει το ψάρι????
Στοιχεία:
α)Ο Άγγλος μένει στο κόκκινο σπίτι.
β)Ο Σουηδός έχει ένα σκύλο.
γ)Ο Δανός πίνει τσάι.
δ)Το πράσινο σπίτι είναι αριστερά από το άσπρο σπίτι
ε)Ο ιδιοκτήτης του πράσινου σπιτιού πίνει καφέ.
ζ)Αυτός που καπνίζει Pall Mall τσιγάρα έχει πουλιά για κατοικίδια.
η)Ο ιδιοκτήτης του κίτρινου σπιτιού καπνίζει Dunhill.
θ)Αυτός που μένει στο μεσαίο σπίτι πίνει γάλα.
ι)Ο Νορβηγός μένει στο 1ο σπίτι.
κ)Αυτός που καπνίζει Blendsμενει δίπλα σε αυτόν που έχει γάτες.
λ)Αυτός που έχει το άλογο μένει δίπλα σε αυτόν που καπνίζει Dunhill.
μ)Ο ιδιοκτήτης που καπνίζει Bluemasters πίνει μπίρα.
ν)Ο Γερμανός καπνίζει Prince.
ξ)Ο Νορβηγός μένει δίπλα στο μπλε σπίτι
ο)Αυτός που καπνίζει Blendsεχει ένα γείτονα που πίνει νερό

(Απάντηση:
Θέση Σπιτιού: 1 2 3 4 5
Χρώμα Σπιτιού: Κίτρινο Μπλε Κόκκινο Πράσινο Άσπρο
Εθνικότητα: Νορβηγός Δανός Άγγλος Γερμανός Σουηδός
Είδος Ποτού: Νερό Τσάι Γάλα Καφές Μπίρα
Είδος Τσιγάρων: Dunhill Blends Pall Mall Prince Bluemasters
Κατοικίδιο: Γάτες Άλογο Πουλιά Ψάρι Σκύλος>)

2)Γριφος.

Έχουμε ένα δωμάτιο το οποίο έχει μία λάμπα(στο εσωτερικό του)και τρεις διακόπτες (στο εξωτερικό του). Ένας από αυτούς τους διακόπτες είναι αυτός που ανάβει την λάμπα. Εμείς πρέπει με μία μόνο προσπάθεια να καταλάβουμε ποιος διακόπτης είναι ο σωστός.
Δηλαδή ποιο ή ποιους διακόπτες πρέπει να πατήσουμε ώστε όταν ανοίξουμε την πόρτα να καταλάβουμε ποιος είναι ο σωστός;
(Εννοείται ότι όταν είναι κλειστή η πόρτα δεν βλέπουμε αν ανάβει ή όχι η λάμπα)

(Απάντηση :

Θα πατήσουμε πρώτα τον πρώτο διακόπτη και θα τον αφήσουμε πατημένο για λίγα λεπτά. Ύστερα θα τον επαναφέρουμε στην αρχική του κατάσταση (τον πρώτο διακόπτη) και θα πατήσουμε τον δεύτερο διακόπτη. Τότε θα ανοίξουμε την πόρτα και θα πράξουμε ως εξής: Αν η λάμπα καίει πάει να πει ότι ο σωστός διακόπτης είναι ο δεύτερος που είναι και πατημένος, αν δεν καίει θα πιάσουμε την λάμπα και αν είναι ζεστή πάει να πει ότι ο σωστός διακόπτης είναι ο πρώτος ενώ αν δεν καίει πάει να πει ότι ο σωστός διακόπτης είναι τρίτος )

3)Γριφος

Στη μέση μιας γέφυρας υπάρχει ένα φυλάκιο. Ο φύλακας βγαίνει κάθε δέκα λεπτά και καλεί οποιοδήποτε βρίσκεται πάνω στη γέφυρα να γυρίσει πίσω και αν δεν υπακούσει τον πυροβολεί. Ο χρόνος για να περάσει κανείς τη γέφυρα είναι δεκαπέντε λεπτά. Πώς μπορεί κανείς να περάσει αυτή τη γέφυρα;

(Απάντηση: 

Θα προχωρήσει κανονικά πάνω στη γέφυρα, αλλά πριν βγει ο φύλακας θα αντιστρέψει την πορεία του. Ο φύλακας θα τον γυρίσει πίσω και έτσι θα τον στείλει προς την επιθυμητή κατεύθυνση.)

Alda Merini

Σύγχρονη ιταλική ποίηση: Alda Merini/Αλντα Μερίνι

Η ενδιαφέρουσα ποίηση της Αλντα Μερίνι αξίζει τον κόπο να παρουσιαστεί στα ελληνικά. Ενα μικρό αντιπροσωπευτικό δείγμα από το έργο της είναι το παρακάτω ποίημα:

(La poesia interessante di Alda Merini mette il conto da essere presentata in greco. Ecco un breve esempio della sua opera:)

I poeti lavorano di notte

quando il tempo non urge su di loro,

quando tace il rumore della folla

e termina il linciaggio delle ore.

I poeti lavorano nel buio

come falchi notturni od usignoli

dal dolcissimo canto

e temono di offendere Iddio.

Ma i poeti, nel loro silenzio

fanno ben più rumore

di una dorata cupola di stelle.

[Alda Merini, Testamento, Crocetti Editore, Milano 1988]

Οι ποιητές δουλεύουν μέσα στη νύχτα

τότε που ο χρόνος δεν τους βιάζει

τότε που καταλαγιάζει η ανθρώπινη βουή

και σταματάει το μαστίγωμα των ωρών.

Οι ποιητές δουλεύουν μες στο σκοτάδι

σαν νυχτοπούλια ή αηδόνια

με γλυκό κελάηδισμα

και φοβούνται μήπως δυσαρεστήσουν τον Θεό.

Μα οι ποιητές, μες στη σιωπή τους

κάνουν περισσότερο θόρυβο

κι από έναν χρυσαφένιο τρούλο γεμάτον αστέρια.

[Άλντα Μερίνι, Διαθήκη, Εκδόσεις Κροτσέττι, Μιλάνο 1988] 

http://vassilisrouvalis.blogspot.com/2006/09/alda-merini.html

Il grande Nino Rota!Ενας μεγαλος συνθετης...

Ο Νίνο Ρότα (ιταλικά: Nino Rota | 3 Δεκεμβρίου 1911 - 10 Απριλίου 1979) ήταν Ιταλός συνθέτης. Έχει γίνει γνωστός για την μουσική που έγραψε για την ταινία Ο Νονός αλλά και για την μακροχρόνια συνεργασία του με τον Φεντερίκο Φελίνι.

Γεννημένος στο Μιλάνο από γονείς μουσικούς, άρχισε από μικρή ηλικία τις σπουδές του στο ωδείο της πόλης. Μετά από λίγα χρόνια ο δάσκαλος του τον έπεισε να πάει για σπουδές στην Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών, κάτι που ο ίδιος έπραξε. Εκεί έμεινε για τρία χρόνια όπου και επέστρεψε πίσω στην Ιταλία.

Την πρώτη μουσική για ταινία έγραψε το 1933 για το Treno Popolare του Ραφαέλο Ματεράτσο. Μετά από περίπου 20 χρόνια γνώρισε τον Φεντερίκο Φελίνι και από εκεί ξεκινάει μια συνεργασία που κράτησε για περίπου 30 χρόνια. Έγραψε μουσική για ταινίες όπως το "Γλυκιά ζωή" , το "8 1/2", το "Βατερλό" , το "Ρωμαίος και Ιουλιέτα" και για τον "Νονό".

Τιμήθηκε με όσκαρ για τη μουσική του στον Νονό ΙΙ το 1975

Έχει γράψει μουσική για πάνω από εκατό ταινίες αλλά και για δέκα όπερες, πέντε μπαλέτα και αρκετές συμφωνικές συνθέσεις.

Soul Music (Blues Brothers/everybody needs somebody)

Soul music is a music genre originating in the United States combining elements of gospel music and rhythm and blues. According to the Rock and Roll Hall of Fame, soul is "music that arose out of the black experience in America through the transmutation of gospel and rhythm & blues into a form of funky, secular testifying." Catchy rhythms, stressed by handclaps and extemporaneous body moves, are an important feature of soul music. Other characteristics are a call and response between the soloist and the chorus, and an especially tense vocal sound. The genre also occasionally uses improvisational additions, twirls and auxiliary sounds.

Origins

Soul music has its roots in gospel music and rhythm and blues. The hard gospel vocal quartets of the 1940s and 1950s were big influences on major soul singers of the 1960s. The term "soul music" itself, to describe gospel-style music with secular lyrics, is first attested in 1961.

Ray Charles is often cited as inventing the soul genre with his string of hits starting with 1954's "I Got a Woman". Charles was open in acknowledging the influence of Pilgrim Travelers vocalist Jesse Whitaker on his singing style. Another view has it that a decade would transpire until Solomon Burke's early recordings for Atlantic Records codified the soul style; his early 1960s songs "Cry to Me", "Just Out of Reach" and "Down in the Valley" are considered classics of the genre. Little Richard (who was the inspiration for Otis Redding),Fats Domino and James Brown originally called themselves rock and roll performers. However, as rock music moved away from its R&B roots in the 1960s, Brown claimed that he had always really been an R&B singer.Little Richard proclaimed himself the "king of rockin' and rollin', rhythm and blues soulin'", because his music embodied elements of all three, and because he inspired artists in all three genres.Jackie Wilson and Sam Cooke are also often acknowledged as soul forefathers.

Aretha Franklin's 1967 recordings, such as "I Never Loved a Man (The Way I Love You)", "Respect" (originally sung by Otis Redding), and "Do Right Woman-Do Right Man" (written by Chips Moman and Dan Penn), are considered the apogee of the soul genre, and were among its most commercially successful productions. In the late 1960s, Stax artists such as Redding, Eddie Floyd, Wilson Pickett, and Johnnie Taylor made significant contributions to soul music. Howard Tate's recordings in the late 1960s for Verve Records, and later for Atlantic (produced by Jerry Ragovoy) are another notable body of work in the soul genre. By 1968, the soul music movement had begun to splinter, as artists such as James Brown and Sly & the Family Stone began to incorporate new styles into their music.

Che ne sarà di noi ....

 

Musica dai suona più forte
Non voglio sentire quello che
Non riesco a capire
Ma è vero che oltre la salita
Lo hanno visto in tanti già
C’è la vita, la vita, la vita
Io credi non pensavo
Che sarei rimasto attonito
Come l’inverno ghiaccia il lago
E adesso che sotto la paura
Si scioglie insieme a me
Ed è adrenalina pura
E non mi chiedere come farò
Io non lo so perché l’unica risposta che ora sento è una domanda
Che ne sarà di noi
Che ne sarà di quel che ieri eri tu
Forse sarà che poi
Perdendoci ci ritroviamo
E ora lo so che non si annega
Quelle volte che non c’é un perché
Come a vela sul mare che si spiega
Io mi lascerò portare fino a che…
Non mi chiedere più come farò, non lo so
Perché l’unica risposta
Che ora conta è una domanda
Che ne sarà di noi
Che ne sarà di quel che ieri eri tu
Forse sarà che poi perdendoci ci ritroviamo
Ci ritroviamo.

....Traeme paz.....

No quemaras mi corazon
No me desangres ladron
Porque no hay nada en este mundo
o mas profundo que el amor
noche tras noche yo lloro
y tantos dias pasaron
como el cielo encendido ay mi querido te espero
no me traigas tu pesar
no quiero atravesar
porque amor es la verdad
y canto la realidad
Cuando quieres regresar
a mi tierra de lagrimas
como la rosa encendida
Ay mi querido

       Traeme paz ....

Ένας επίκαιρος λόγος…'Οσα χρόνια κι αν περάσουν!

Ένας επίκαιρος λόγος από έναν άνθρωπο που ήξερε να χειρίζεται την Ελληνική γλώσσα καλύτερα από πολλούς σήμερα «ειδήμονες» της πολιτικής και των οικονομικών.

Πρόκειται έναν από τους δύο λόγους του Ξενοφώντα Ζολώτα (1904-2004), αυτόν του 1959 στα πλαίσια της συνόδου της Παγκόσμιας Τράπεζας στην Ουάσιγκτον, στις 2 Οκτωβρίου του ιδίου έτους, ως διευθυντής της Τράπεζας της Ελλάδος και διαχειριστής του ελληνικού Δημοσίου Χρέους.

Kyrie,

It is Zeus’ anathema on our epoch for the dynamism of our economies and the heresy of our economic methods and policies that we should agonize the Scylla of numismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia.

It is not my idiosyncrasy to be ironic or sarcastic, but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize numismatic plethora, they energize it through their tactics and practices.

Our policies have to be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between political, strategic and philanthropic scopes. Political magic has always been anti-economic. In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopsonies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological.

But this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists. Numismatic symmetry should not hyper-antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and numismatic archons is basic. Parallel to this, we have to synchronize and harmonize more and more our economic and numismatic policies panethnically.

These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political and economic barometer are halcyonic. The history of our didymus organizations in this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies.
The genesis of the programmed organization will dynamize these policies. Therefore, I sympathize, although not without criticism on one or two themes, with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and numismatic policies, although I have some logomachy with them.

I apologize for having tyrannized you with my Hellenic phraseology.

In my epilogue, I emphasize my eulogy to the philoxenous autochthons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you, Kyrie, and the stenographers.

Και η μετάφραση:

Κύριοι,

Είναι “Διός ανάθεμα” στην εποχή μας και αίρεση της οικονομικής μας μεθόδου και της οικονομικής μας πολιτικής το ότι θα φέρναμε σε αγωνία την Σκύλλα του νομισματικού πληθωρισμού και τη Χάρυβδη της οικονομικής μας αναιμίας.

Δεν είναι στην ιδιοσυγκρασία μου να είμαι ειρωνικός ή σαρκαστικός αλλά η διάγνωσή μου θα ήταν ότι οι πολιτικοί είναι μάλλον κρυπτοπληθωριστές. Αν και με έμφαση στιγματίζουν τον νομισματικό πληθωρισμό, τον ενεργοποιούν μέσω της τακτικής τους και των πρακτικών τους.

Η πολιτική μας θα έπρεπε να βασίζεται περισσότερο σε οικονομικά και λιγότερο σε πολιτικά κριτήρια. Γνώμων μας πρέπει να είναι ένα μέτρο μεταξύ οικονομικής στρατηγικής και φιλανθρωπικής σκοπιάς. Σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από μονοπώλια, ολιγοπώλια, μονοπωλιακό ανταγωνισμό και πολύμορφες ανελαστικότητες, οι πολιτικές μας πρέπει να είναι πιο ορθολογιστικές, αλλά αυτό δεν θα έπρεπε να μεταμορφώνεται σε πληθωροφοβία, η οποία είναι ενδημική στους ακαδημαϊκούς οικονομολόγους.

Η νομισματική συμμετρία δεν θα έπρεπε να ανταγωνίζεται την οικονομική ακμή. Μια μεγαλύτερη εναρμόνιση μεταξύ των πρακτικών των οικονομικών και νομισματικών αρχόντων είναι βασική. Παράλληλα με αυτό, πρέπει να εκσυγχρονίσουμε και να εναρμονίσουμε όλο και περισσότερο τις οικονομικές και νομισματικές μας πρακτικές πανεθνικώς.

Αυτές οι θεωρήσεις είναι πιο εφαρμόσιμες τώρα, όταν τα προγνωστικά του πολιτικού και οικονομικού βαρομέτρου είναι αλκυονίδων ημερών αίθρια. Η ιστορία της δίδυμης οργάνωσης σε αυτήν την σφαίρα είναι διδακτική και οι γνωστικές τους εφαρμογές θα είναι πάντα ένα τονωτικό στις πολυώνυμες και ιδιόμορφες εθνικές οικονομίες.

Η γένεση μιας προγραμματισμένης οργάνωσης θα ενισχύσει αυτές τις πολιτικές. Γι’ αυτόν το λόγο αντιμετωπίζω με συμπάθεια, αλλά όχι χωρίς κριτική διάθεση, ένα ή δύο θέματα με τους αποστόλους της ιεραρχίας των οργάνων μας στον ζήλο τους να προγραμματίσουν ορθόδοξες οικονομικές και νομισματικές πολιτικές.

Απολογούμαι που σας τυράννησα με την ελληνική μου φρασεολογία.

Στον επίλογό μου δίνω έμφαση στην ευλογία μου, προς τους φιλόξενους αυτόχθονες αυτής της κοσμοπολίτικης μητρόπολης καθώς και το εγκώμιό μου προς εσάς, κύριοι στενογράφοι.

Παραμένει ένας από τους πιο σύγχρονους λόγους που ακόμα και σήμερα σκιαγραφεί το τέλμα στο οποίο έχει εισέλθει η ελληνική (ήδη από το 2009) αλλά και η παγκόσμια οικονομία.

''Where the Wild Roses Grow''

They call me The Wild Rose

But my name was Elisa Day

Why they call me it I do not know

For my name was Elisa Day

From the first day I saw her I knew she was the one

As she stared in my eyes and smiled

For her lips were the colour of the roses

They grew down the river, all bloody and wild

When he knocked on my door and entered the room

My trembling subsided in his sure embrace

He would be my first man, and with a careful hand

He wiped the tears that ran down my face

On the second day I brought her a flower

She was more beautiful than any woman I'd seen

I said, 'Do you know where the wild roses grow

So sweet and scarlet and free?'

On the second day he came with a single rose

Said: 'Will you give me your loss and your sorrow?'

I nodded my head, as I layed on the bed

He said, 'If I show you the roses will you follow?'

I'll stand by you - The Pretenders

Ξεχασμένοι stars: Στην λήθη του Hollywood

Τα είχε πει ο Ντέηβιντ Λύντς στο Mullholand Drive για την ματαιοδοξία και τα χαμένα όνειρα στο κόσμο του Hollywood. Οι συμβολισμοί είναι λίγο πολύ γνωστοί. Το starsystem σε στέλνει στα ουράνια, αλλά μπορεί και να σε προσγειώσει πριν καν το καταλάβεις. Έτσι είναι και θα είναι ο κόσμος του θεάματος. Οι παρακάτω αστέρες μεσουράνησαν για κάποια χρόνια έχοντας όλα τα φλας στραμμένα πάνω τους. Αλλά για τον έναν ή τον άλλον λόγο εξαφανίστηκαν από… κινηματογράφου γης αφήνοντας μια πικρή γεύση στους φαν τους. Άλλοι συνέχισαν την καριέρα τους σε μικρότερο βεληνεκές. Εμείς θα τους θυμόμαστε πάντως, γιατί όπως και να έχει όταν μεσουρανούσαν, έγραψαν με τον δικό τους τρόπο κινηματογραφική ιστορία.

Michael Keaton
Σίγουρα τον θυμάστε ως Batman ή Σκαθαροζούμη, δύο ταινίες σε σκηνοθεσία του Τιμ Μπάρτον που τον έκαναν γνωστό στο ευρύ κοινό. Η αλήθεια είναι ότι τώρα τελευταία δεν έχει πρωταγωνιστήσει σε κάποια μεγάλη ταινία. Αν εξαιρέσει κανείς την ερμηνεία του στο «Κατσαριδάκι» στο πλευρό της Λίντσεϋ Λόχαν, που προφανώς και ο ίδιος ακόμα έχει ξεχάσει. Μας έχουν λείψει οι ρόλοι του στο Jackie Brown του Ταραντίνο ή ακόμα και στην κωμωδία Multiplicity και ας μην ήταν τίποτα το ιδιαίτερο.

Geena Davis
Το Poster Girl της δεκαετίας του 80’ πρωταγωνίστησε σε ουκ ολικές εμπορικές υπερπαραγωγές της εποχής, όπως ο Σκαθαροζούμης, Η Μύγα, και φυσικά το κλασικό Θέλμα και Λουίζ. Αφού παντρεύτηκε τον σκηνοθέτη Ρένι Χάρλιν, «αναγκάστηκε» να πρωταγωνιστήσει σε αρκετές κινηματογραφικές «πατάτες» με αποκορύφωμα το Νησί των Κουρσάρων (αλήθεια την θυμάται κανείς αυτήν την ταινία;). Παρ’ότι προσφάτα κέρδισε χρυσή σφαίρα για την ερμηνεία της ως πρώτης Προέδρου των ΗΠΑ, στην τηλεοπτική σειρά Commander In Chief, δεν έχει δείξει σημάδια ανάκαμψης από την «πτώση» της δεκαετίας του ’90.

 Macaulay Culkin
Πιθανότατα ο ορισμός του «παιδιού- θαύμα» για την δεκαετία του ’90. Η σειρά του Μόνος στο Σπίτι έχει γίνει σημείο αναφοράς για το πώς πρέπει να είναι οι «παιδικές» κωμικές ερμηνείες. Τεράστιων διαστάσεων εμπορικές επιτυχίες και φυσικά αφορμή για να ξεκινήσει ένας πόλεμος ανάμεσα στον πατέρα και την μητέρα του πιτσιρικά για –τι άλλο- την οικονομική εκμετάλλευσή του. Επηρεασμένος από την διαμάχη ο Macaulay εξαφανίστηκε σχεδόν από το κινηματογραφικό προσκήνιο κάνοντας 2 μέτριες ταινίες (The Good Son και Richie Rich) και αρκετές επισκέψεις σε κλινικές απεξάρτησης, για να επιστρέψει σε πιο ώριμο ύφος το 2003 με την ταινία Party Monster. Την τελευταία φορά που τον είδαμε, ή μάλλον, τον ακούσαμε ήταν στην τηλεοπτική σειρά κινουμένων σχεδίων Robot Chicken. 

Daryl Hannah
Δεν είναι και ότι καλύτερο να σε θυμούνται ως «η ξανθιά που έπαιζε την γοργόνα σε εκείνη την ταινία με τον Τομ Χάνκς», αλλά για να πούμε και για του λόγου το αληθές, η εν λόγω ηθοποιός δεν ξέφυγε και ποτέ από την χρυσή μετριότητα. Περιορίστηκε κυρίως σε δεύτερους ρόλους, αλλά και σε αρκετές ανεξάρτητες παραγωγές, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε και με τον ακτιβισμό. Η εμφάνισή της στο Kill Bill του Κουέντιν Ταραντίνο μας έδωσε την εντύπωση ότι η ώρα της ανάκαμψης είχε φτάσει για την 48χρονη ηθοποιό, αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει δείξει κάτι αξιόλογο προς το παρόν.
Και άλλοι πολλοί......
http://www.in2life.gr/features/notes/articles/163420/article.aspx?error=vortal-violation

Αγαπημένο ....

Emma Shapplin

Pierre-Auguste Renoir

http://www.artcyclopedia.com/artists/renoir_pierre-auguste.html

http://en.wikipedia.org/wiki/Pierre-Auguste_Renoir

Από τους σπoυδαιότερους εκπροσώπους του Ιμπρεσιονισμού, ο Renoir μπορούσε να μαγέψει τους λάτρεις αυτής της τεχνοτροπίας, με την τόσο αληθινή αποτύπωση των θεμάτων του.

 

Οι προσωπογραφίες του ήταν μοναδικές με έμφαση στο βλέμμα όσων ζωγράφιζε, που κατά τη γνώμη μας έκανε τους πίνακές του να ξεχωρίζουν.

Η διάθεση ήταν σχεδόν πάντα εύθυμη και τα χρώματα αισιόδοξα και συναρπαστικά.
Το ταλέντο του στη ζωγραφική τον συνόδευε από τη γέννησή του, δουλεύοντας σε εργαστήρια και μαζεύοντας χρήματα.

Στα 21 του φοιτά στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού και την εγκαταλείπει ένα χρόνο αργότερα για να ακολουθήσει το δικό του τρόπο έκφρασης με έμφαση στις προσωπογραφίες, από τις οποίες και έλαβε πολλά χρήματα, ζωγραφίζοντας κατά παραγγελία των πλουσίων. Tαξίδεψε αρκετά μέχρι να κλειστεί στο ατελιέ του στο Παρίσι, μένοντας κοντά στην οικογένειά του.

Παντρεύτηκε την αγαπημένη του "Αλίν Σαριγκό" και απέκτησαν 2 γιούς.
Η παραμορφωτική αρθρίτιδα που τον χτύπησε στα 59 του χρόνια, τον παίδεψε ώς το τέλος. Εζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του ευτυχισμένος σε ένα κτήμα έξω από το Παρίσι, έως το θάνατο της γυναίκας του. 4 χρόνια μετά,τον Δεκέμβριο του 1919 σε ηλικία 78 ετών, έφυγε και ο ίδιος.

Τα πρόστιμα

            Συνοπτικά (για όλους εκείνους που δεν ''καταλαβαίνουν'' το νέο νομοσχέδιο)

1. Μη καθαρισμός του περιβάλλοντος απο τα περιττώματα : 100 euro
2. Παράλειψη σήμανσης του ζώου ή δήλωσης απώλειας του : 300 euro
3. Εγκατάλειψη ζώου : 300 euro και άνω 
4. Είσοδος ή έξοδος από την χώρα χωρίς σήμανση : 300 euro 
5. Μεταφορά ζώου σε μέσο μαζικής μεταφοράς χωρίς κλουβί : 300 euro
6. Πώληση ζώου ηλικίας μικρότερης των 8 εβδομάδων : 1.000 euro
7. Εκτροφή,αναπαραγωγή ή πώληση για εμπορικούς σκοπούς χωρίς άδεια : 3.000 euro
8. Διοργάνωση έκθεσης με ζώα συντροφιάς χωρίς άδεια : 5.000 euro
9. Απουσία ειδικών κλουβιών σε επιβατηγά πλοία για μεταφορά μεγάλων ζώων : 5.000 euro 
10. Χρησιμοποίηση ζώου σε τσίρκο ή θίασο : 20.000 euro/ΑΝΑ ΖΩΟ
11. Κακοποίηση ή βάναυση μεταχείρηση(για κάθε περιστατικό ξεχωριστά) : έως και 30.000 euro

Κακομεταχείριση :

• Ποινή φυλάκισης ως και 5 χρόνια + πρόστιμο έως και 30.000 euro
• Πρόβλεψη παρέμβασης εισαγγελέα για προσωρινή ή οριστική αφαίρεση του ζώου
• Συγκεκριμένους κανόνες ευζωίας που πρέπει να τηρούν οι ιδιοκτήτες

Σήμανση :

• Ηλ.σήμανση για γάτες+σκύλους
• Διαδικτυακή ηλ.βάση σήμανσης των ζώων και των ιδιοκτητών τους
• Απαγόρευση εισόδου-εξόδου χωρίς σήμανση
• Απαγόρευση χορήγησης άδειας θήρας σε κυνηγό ο οποίος δεν έχει σημάνει τον σκύλο του

Μεταφορά :

• Δυνατότητα μεταφοράς ζώων(ως 10 κιλά)με τα Μ.Μ.Μ ,τοποθετημένα σε κλουβί.
• Οι σκύλοι τυφλών επιτρέπονται χωρίς περιορισμούς

Αδέσποτα :

• Θεσμοθέτηση της ευθύνης του δήμου για κάθε βλάβη ή ζημιά που προκαλείται σε 3ους απο τα αδέσποτα ζώα
• Απαγόρευση επαναφοράς αδέσποτων ζώων σε περιοχές με νοσοκομεία,σχολεία,αθλητικά κέντρα όπως και λιμάνια και αυτοκινητοδρόμους ταχείας κυκλοφορίας

Τσίρκο-εκθέσεις :

• Απαγόρευση της συμμετοχής ζώων σε τσίρκο ή άλλο δημόσιο θέαμα καθώς και οποιαδήποτε δημόσια έκθεση ζώου για κερδοσκοπικό σκοπό
• Ζώα που ακρωτηριάζονται για καλλωπισμό δεν μπορούν να συμμετέχουν σε εκθέσεις.

Νέος «ΚΟΚ» για τετράποδα

Η ΕΠΙΛΟΓΗ κατοικιδίου σήμερα είναι μια εύκολη υπόθεση.Οποιος θέλει αγοράζει έναν σκύλο ή μια γάτα και, αν κάποια στιγμή βαρεθεί,του...δείχνει την πόρτα.Ποιος θα προσέξει άλλωστε ότι άλλο ένα ζώο προστέθηκε στην «παρέα» του δρόμου; Οι συνέπειες για τους ασυνείδητους ιδιοκτήτες; Καμία. Ετσι χιλιάδες αδέσποτα - υπάρχουν εκτιμήσεις για 300.000 ζώα- ζουν εγκαταλειμμένα εξαιτίας της δικής μας αμέλειας αλλά και της κρατικής αδιαφορίας. Συχνά δηλητηριάζονται ή κακοποιούνται και άλλοτε φοβίζουν ή ενοχλούν τους περαστικούς. Από την άλλη πλευρά, φανατικοί «φιλόζωοι» συνεχίζουν να κόβουν την ουρά ή τα αφτιά των ζώων για καλλωπιστικούς και κερδοσκοπικούς λόγους, καθώς ακρωτηριασμένα πωλούνται ακριβότερα. Αλλοι τα ξεχνούν στη βεράντα ή όταν τα βγάζουν βόλτα δεν φροντίζουν να μαζεύουν τα 

 περιττώματά τους. 

1. Η συμμετοχή ζώων σε τσίρκο ή άλλο θέαμα θα απαγορεύεται, όπως και ο ακρωτηριασμός τους. Με παρέμβαση εισαγγελέα θα αφαιρείται προσωρινά ή οριστικά το ζώο απ΄ όσους το κακομεταχειρίζονται. Ακόμη θεσμοθετείται η ευθύνη του δήμου για κάθε βλάβη ή ζημιά προκαλείται σε πολίτες από αδέσποτα ζώα, εφόσον δεν έχει οργανώσει ένα αποτελεσματικό σύστημα περισυλλογής και διαχείρισής τους. 
2. Αλλαγές έγιναν και στους περιορισμούς που αφορούσαν την επανατοποθέτηση αδέσποτων στο περιβάλλον. Τελικά όσα αδέσποτα δεν υιοθετούνται θα μπορούν να επιστρέφουν σε αρχαιολογικούς και υψηλής τουριστικής επισκεψιμότητας χώρους, αλλά όχι σε περιοχές με νοσοκομεία, σχολεία, αθλητικά κέντρα, αυτοκινητόδρομους ταχείας κυκλοφορίας, λιμάνια και αεροδρόμια. «Με την υποχρεωτική σήμανση και καταγραφή των ζώων καθώς και με την καταγραφή των ιδιοκτητών τους σε ηλεκτρονική βάση δεδομένων περιμένουμε ουσιαστική μείωση των αδέσποτων, ενώ παράλληλα θα μπορέσουμε να καταγράψουμε για πρώτη φορά τις φιλοζωικές ενώσεις και τα σωματεία που είναι ενεργά και συμμετέχουν στην περισυλλογή και προστασία των αδέσποτων» αναφέρει η υφυπουργός.
3. Στις πολυκατοικίες (δύο διαμερίσματα και πάνω), από τον Ιούνιο οπότε αναμένεται να ψηφιστεί το νομοσχέδιο, θα επιτρέπεται η διατήρηση ζώων συντροφιάς (σκύλου ή γάτας) σε κάθε διαμέρισμα υπό προϋποθέσεις. Τα ζώα δεν θα πρέπει να ζουν μόνιμα στις βεράντες ή στους ανοιχτούς χώρους του διαμερίσματος, αλλά να διαμένουν στο ίδιο διαμέρισμα με τον ιδιοκτήτη τους, ο οποίος οφείλει να τηρεί τους κανόνες ευζωίας, καθώς και τις υγειονομικές και αστυνομικές διατάξεις περί κοινής ησυχίας. Στην περίπτωση όπου ο κανονισμός της πολυκατοικίας απαγορεύει τη διατήρηση ζώων συντροφιάς, ο αριθμός των επιτρεπόμενων περιορίζεται στα δύο ζώα ανά διαμέρισμα. Σε κοινόχρηστους χώρους πολυκατοικίας- πιλοτή, ταράτσα, ακάλυπτος, φωταγωγός και κήπος- θα απαγορεύεται η διατήρηση και η παραμονή ζώων συντροφιάς. Στις μονοκατοικίες επιτρέπεται η διατήρηση ζώων συντροφιάς, με την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι ισχύουσες υγειονομικές διατάξεις και οι αστυνομικές διατάξεις περί κοινής ησυχίας. 
4. Φρένο στην κακοποίηση των ζώων και στην εκμετάλλευσή τους για κερδοσκοπικούς λόγους καθώς και αυστηρούς κανόνες ευζωίας για τα κατοικίδια προβλέπει η προτεινόμενη ρύθμιση του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Με άλλα λόγια, όποιος θέλει για συντροφιά έναν σκύλο ή μια γάτα θα πρέπει να φροντίζει ώστε το ζώο να βρίσκεται σε χώρο στεγνό, καθαρό και προστατευμένο από τις καιρικές συνθήκες, χωρίς αλυσίδες, να του εξασφαλίζει ιατρική περίθαλψη και τη χορήγηση κατάλληλης τροφής και νερού, να μεριμνά για την καθημερινή άσκηση ή τον περίπατό του. 

(απο το κυριακατικο ΒΗΜΑ , Μάχη Τράτσα )