Μιχαήλ Γκορμπατσόφ (Mikhail Gorbachev)

Γεννημένος στις 2 Μαρτίου του 1931, ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον έντονα πολιτικοποιημένο.
Η οικογένεια του είχε πατροπαράδοτους δεσμούς με το Κομμουνιστικό Κόμμα ενώ είχε ενεργή συμμετοχή στην Οκτωβριανή Επανάσταση.
 Ο  Γκορμπατσόφ οργανώθηκε  στην Κομμουνιστική Νεολαία, στην ηλικία των 15 ετών και έξι χρόνια αργότερα γίνεται δεκτός από το ΚΚΣΕ (Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης). Η ανέλιξη του στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης υπήρξε γρήγορη. Το 1966 τοποθετείται στη θέση του Γραμματέα της τοπικής Επιτροπής του Κ.Κ.Σ.Ε. στη Σταυρούπολη και μέσα σε 19 χρόνια, το 1985, αναλαμβάνει τη θέση του γενικού γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος. Ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ αναλαμβάνει πλέον τα ηνία της Σοβιετικής Ένωσης και δίχως  να καθυστερήσει προχωράει στις μεταρρυθμίσεις για τις οποίες έγινε γνωστός σε παγκόσμιο επίπεδο: Την Περεστρόικα και την Γκλασνοστ. Η Περεστρόικα όπως ονομάστηκε, ήταν μια σειρά κοινωνικών και οικονομικών μεταρρυθμίσεων, σε μια προσπάθεια να υπάρξει ισορροπία του κράτους με την λειτουργία της ελεύθερης αγοράς. Παράλληλα ο Γκορμπατσόφ προχώρησε και στην Γλάσνοστ, μια δέσμη μέτρων που καθιέρωναν την ελευθερία της έκφρασης, όπως επίσης επέτρεπαν την ύπαρξη πολιτικών κομμάτων. Ήταν φανερό ότι έπνεε άνεμος αλλαγής στη Σοβιετική Ένωση. Αυτό αποτυπώθηκε και στην εξωτερική πολιτική του ρώσου ηγέτη, ο οποίος το 1987 υπέγραψε τη συμφωνία με τον Ρόναλντ Ρίγκαν για την πυρηνικό αφοπλισμό. Το 1988 διοργανώνονται οι πρώτες ελεύθερες εκλογές στην ΕΣΣΔ με τον Γκορμπατσόφ να τις κερδίζει. Η πρώτη του κίνηση είναι να αποσύρει τα σοβιετικά στρατεύματα από το Αφγανιστάν, δίνοντας έτσι τέλος σε έναν πόλεμο που κρατούσε 10 χρόνια.
Οι ενέργειες αυτές συντελούν ουσιαστικά στη λήξη του ψυχρού πολέμου και παράλληλα καθιστούν τον Γκορμπατσόφ εξαιρετικά δημοφιλή στο εξωτερικό. Χαρακτηριστικά, ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ,  Ρόναλντ Ρίγκαν τον περιέγραφε ως «χαρισματικό» και η πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας Μάργκαρετ Θάτσερ έλεγε ότι «µαζί του µπορώ να συνεννοηθώ».
 Ως επιστέγασμα των προσπαθειών του, ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ τιμάται το 1990 με το νόμπελ Ειρήνης.  
 Οι μεταρρυθμίσεις αποτυγχάνουν και η κατάρρευση έρχεται .Ωστόσο οι σαρωτικές αλλαγές που συντελούνται στο εσωτερικό της Σοβιετικής Ένωσης δεν πετυχαίνουν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Αντίθετα αποσταθεροποιούν περισσότερο την ήδη καταρρέουσα οικονομία, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν τρομακτικές ελλείψεις σε βασικά καταναλωτικά αγαθά. Την ίδια στιγμή η ανεργία χτυπάει «κόκκινο» και σταδιακά ο Γκορμπατσόφ βλέπει να ποσοστά αποδοχής του να πιάνουν πάτο. Η πολιτική αστάθεια κυριαρχεί στην Σοβιετική Ένωση, με τον ρώσο πολιτικό να καταφέρνει να αποτρέψει με μεγάλη δυσκολία το πραξικόπημα της 19 ης Αυγούστου του 1991, το οποίο σχεδίασε η αντιπολιτευόμενη πτέρυγα του ΚΚΣΕ.  Οι υπόλοιπες σοβιετικές δημοκρατίες εκμεταλλευόμενες την αναταραχή συζητούν όλο και πιο έντονα το ενδεχόμενο απόσχισης τους από την ΕΣΣΔ . Τελικά, στις 25 Δεκεμβρίου του 1991 ο Γκορμπατσόφ βλέποντας ότι έχει χάσει τον έλεγχο παραιτείται και παραχωρεί την εξουσία στον Μπόρις Γέλτσιν.  Την επόμενη ημέρα η Σοβιετική Ένωση διαλύεται και επίσημα.   Οι ρώσοι γύρισαν την πλάτη στον τελευταίο ηγέτης της ΕΣΣΔ .
Το 1996, ο Γκορμπατσόφ βάζει υποψηφιότητα για πρόεδρος, ωστόσο αποτυγχάνει. Παράλληλα το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα που ίδρυσε το ίδιο έτος αποσπά μικρά εκλογικά ποσοστά. Σταδιακά ο Γκορμπατσόφ περνάει στην αφάνεια, αφού ένα μεγάλο κομμάτι της κοινής γνώμης στη Ρωσία δεν έχει και τόσο θετική άποψη για τον τελευταίο ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης.  Πολλοί είναι αυτοί που τον θεωρούν υπεύθυνο για την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, αλλά και για το χάος που ακολούθησε. Ο ίδιος από τη μεριά του, παραδέχθηκε ότι η προσπάθεια φιλελευθεροποίησης της ΕΣΣΔ θα διέβρωνε την εξουσία του και θα έφερνε την αποσταθεροποίηση, ωστόσο ξεκίνησε τις μεταρρυθμίσεις διότι όπως είπε η χώρα τις χρειαζόταν.
 «Θα μπορούσα να έχω απολαύσει την εξουσία όπως άλλοι πολιτικοί πριν και έπειτα από µένα», υποστήριξε σε συνέντευξη του το 2011, αλλά όπως τόνισε «... αισθανόµουν την τεράστια και ανυπόμονη λαϊκή απαίτηση για αλλαγές». Ο Γκορμπατσόφ έστρεφε τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του και για άλλους λόγους, όπως οι διαφημίσεις που κατά καιρούς συμμετείχε.

 http://newpost.gr/

Σπήλαιο Περάματος: ένας «θησαυρός» από 19 είδη σταλακτιτών και σταλαγμιτών (Ιωάννινα)

Στο βόρειο άκρο της σημερινής λίμνης Παμβώτιδας, στα Ιωάννινα, βρίσκεται ο λόφος του Περάματος, που φιλοξενεί και το γνωστό ομώνυμο σπήλαιο. Το σπήλαιο του Περάματος είναι ένα από τα πιο σημαντικά της χώρας μας και το πρώτο που αξιοποιήθηκε τουριστικά και δόθηκε στο κοινό.
Επίσης, είναι σημαντικό γιατί αποτελεί ένα σπήλαιο γεωλογικά συνδεδεμένο με την παρουσία και την εξέλιξη της λίμνης Παμβώτιδας, αλλά κι επειδή είναι μία από τις λίγες θέσεις με ευρήματα της σπηλαίας άρκτου.
Το σπήλαιο του Περάματος έχει ιδιαίτερα πλούσιο διάκοσμο, γεγονός που από πολύ νωρίς είχε αναφέρει ο σπηλαιολόγος και γεωλόγος Ι. Πετρόχειλος, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στην ποικιλία σταλαγμιτών που εμφανίζει.
Το Σπήλαιο Περάματος, όπως ανέφεραν οι αρμόδιοι του σπηλαίου, χρονολογείται περίπου στα 1.500.000 χρόνια, ανήκει στα ασβεστολιθικά σπήλαια και είναι τμήμα κοίτης ποταμού, όταν τα νερά της λίμνης Παμβώτιδας κάλυπταν όλο το λεκανοπέδιο της πόλης των Ιωαννίνων και ο λόφος Γκορίτσα ήταν μια νησίδα. Απαριθμεί 19 είδη σταλακτιτών και σταλαγμιτών, τη στιγμή που σε άλλα σπήλαια συναντώνται 6-10 το πολύ είδη.
Το Σπήλαιο Περάματος Ιωαννίνων ανακαλύφθηκε τυχαία, το 1940, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς οι κάτοικοι του χωριού προσπαθούσαν να βρουν καταφύγιο από τους βομβαρδισμούς.
Με το τέλος του πολέμου, βρέθηκε στο Πέραμα ο Κωνσταντίνος Κασβίκης, γυμναστής και ερασιτέχνης σπηλαιολόγος, ο οποίος, μαζί με την ομάδα του, έβγαλε φωτογραφίες, που δημοσιεύτηκαν στον τοπικό και αθηναϊκό τύπο. Έτσι, έμαθαν για το Σπήλαιο Περάματος Ιωαννίνων ο Ιωάννης και η Άννα Πετροχείλου, οι οποίοι επισκέφθηκαν το Πέραμα και άρχισαν συστηματική εξερεύνηση και χαρτογράφηση του Σπηλαίου, ώστε να αξιοποιηθεί τουριστικά.

Jason deCaires Taylor

Παρακάτω σας παρουσιάζουμε την αυθεντική και σπάνια δημιουργία του Jason deCaires Taylor. Τα υπέροχα υποβρύχια γλυπτά του δημιουργούν μοναδικές, σχεδόν ονειρικές οπτικές θαλασσογραφίες. Αλληλεπιδρώντας με συγκεκριμένες φυσικές, βιολογικές διαδικασίες, τα γλυπτά του Taylor διερευνούν τις περίπλοκες σχέσεις που υπάρχουν ανάμεσα στην τέχνη και το περιβάλλον.

Οι τεχνητοί του ύφαλοι προσελκύουν θαλάσσια ζωή και προσφέρουν στο θεατή ένα δυναμικό έργο τέχνης καθώς η μετατόπιση της άμμου στον πυθμένα του ωκεανού αλλάζει τα έργα από στιγμή σε στιγμή.

Fallen Princesses

Τι κι αν τα κινούμενα σχέδια και οι ιστορίες του Γουώλτ Ντίσνεϋ μιλούσαν πάντα για πανέμορφες και ευτυχισμένες πριγκίπισσες παραμυθιών που ζούσαν μακρυά από τα προβλήματα και είχαν ως κοινή – και μόνη – ανησυχία τις ερωτικές τους περιπέτειες;
Η Καναδή φωτογράφος Dina Goldstein παρουσιάζει μια άκρως διαφορετική εικόνα για αυτές, μέσα από τη συλλογή της με τίτλο Fallen Princesses και εξιστορεί με τις φωτογραφίες τις κάποιες διαφορετικές πτυχές που θα μπορούσαν να συμβαίνουν εάν οι πριγκίπισσες αυτές ζούσαν στον υπαρκτό και όχι στον παραμυθένιο κόσμο.

Αντικαθιστώντας τον πλέον κλισέ επίλογο “κι έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα” με ρεαλιστικά σενάρια της σκληρής καθημερινότητας, η Dina αποσυνδέει τις ηρωίδες των φωτογραφιών της με το ρόλο που έχουν στα παραμύθια. Ένα ρόλο συχνά επαναλαμβανόμενο όπου κάθε ηρωίδα αποτελεί ένα ανυπεράσπιστο θύμα το οποίο περιμένει εναγωνίως το όμορφο πριγκιπόπουλο για να τη σώσει αλλά και να της δώσει τη πριγκιπική θέση που της αξίζει.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως η φωτογραφία της Χιονάτης απέσπασε δεκάδες βραβεία το 2009 μεταξύ των οποίων και εκείνου της καλύτερης φωτογραφίας της χρονιάς στην Αμερική.

H Κιβωτός του Κόσμου

Η 'Κιβωτός του κόσμου' είναι μία οργάνωση που δραστηριοποιείται πάνω στη μέριμνα παιδιών που ζούσαν σε συνθήκες εξαθλίωσης και υποσιτισμού,χωρίς ιατρική φροντίδα, χωρίς μέλλον, τα περισσότερα από μονογονεϊκές οικογένειες, αλλά και πολλά χωρίς γονείς.
Η 'Κιβωτός' ιδρύθηκε το 1998 από έναν εικοσιεξάχρονο ιερέα,τον πατέρα Αντώνιο Παπανικολάου με όπλα την αγάπη του για τα παιδιά και την επιθυμία του για τη δημιουργία μιας φωλιάς στοργής και φροντίδας για τα παιδιά αυτά της 'άλλης' Αθήνας.
Παιδιά που βίωναν καθημερινά την εγκατάλειψη, την αδιαφορία,τον ρατσισμό και τον κοινωνικό αποκλεισμό σε μία από τις πιο υποβαθμισμένες περιοχές της Αθήνας, την Ακαδημία Πλάτωνος, στον Κολωνό. Βλεποντας την ανείπωτη φτώχεια και την εξαθλίωση των παιδιών αυτών ο πατέρας Αντώνιος δε δίστασε να αφιερώσει τη ζωή του σε αυτό το έργο που, εκτός από έργο αγάπης είναι πια για όλους μας και έργο ζωής. Μαζί με μια μεγάλη ομάδα εθελοντών που πλαισιώνουν ανιδιοτελώς τον πατέρα Αντώνιο, η Κιβωτός συγκεντρώνει σήμερα περίπου τα 250 παιδιά, από βρέφη έως δεκαοχτώ ετών σχηματίζοντας έτσι μία πολυθρησκευτική και πολυπολιτισμική κοινότητα που ανθεί και μεγαλουργεί στο κέντρο της Αθήνας. Τα 150 Ελληνόπουλα, μαζί με τα παιδιά από χώρες όπως, Ρουμανία, Αλβανία, Ουκρανία, Ρωσία, Καζακστάν, Γκάνα, Αφγανιστάν,αλλά και τα παιδιά του πολέμου από το Ιράκ, βιώνουν σήμερα τη στοργή και την ειρήνη της Κιβωτού μακριά από την πρότερη φτώχεια,την πείνα,το ρατσισμό, και άλλες πληγές που μαστίζουν σήμερα την κοινωνία μας.

 Επικοινωνία:
 ΖΗΝΟΔΩΡΟΥ 3 & ΚΑΛΛΙΚΛΕΟΥΣ
Τ.Κ. 10442 – ΑΘΗΝΑ
ΤΗΛ. & FAX: +30 210 5141935
ΤΗΛ: +30 210 5141953

e-mail:  kivotos5@otenet.gr 
 

Ήξερες ότι...

1. Τα στοιχεία του πληκτρολογίου της γραφομηχανής (έως σήμερα Η Υ.) τοποθετήθηκαν μπερδεμένα από τον Christopher Latham το 1868 για ναμπερδεύει τις γραμματείς και να μην μπλοκάρουν από την ταχύτητά τους τις μηχανές.
2.  Eνας αρουραίος αντέχει περισσότερο χωρίς νερό από μια καμήλα.
3.  Kατά μέσο όρο 12 νεογέννητα δίνονται σε λάθος γονείς κάθε μέρα.
4.  Αν τοποθετήσεις μια μικρή ποσότητα λικέρ σε ένα σκορπιό, αυτός θα τρελαθεί και θα τσιμπήσει τον εαυτό του.
5.  H πρώτη νοβέλλα που γράφτηκε σε γραφομηχανή ήτα ο Τομ Σόγιερ.
6.  Στη Σιγκαπούρη είναι παράνομο να μασάς τσίχλα.
7.  Στο Μισούρι, ένας άντρας χρειάζεται άδεια για να ξυριστεί.
8.  Η βέρα φοριέται στο τέταρτο δάχτυλο- παράμεσο γιατί τον παράμεσο διασχίζουν φλέβες που συνδέονται με την καρδιά.
9.  Η ακριβής εξήγηση της φράσης«Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα» δεν έχει σχέση με κανέλλα ή άλλα καρυκεύματα αφού σημαίνει «Έρχομαι από την Κωνσταντινούπολη και σε προσκαλώ να έρθεις στην κορυφή».
10. Το χρυσόψαρο είναι το μόνο ζώο που βλέπει υπέρυθρες και υπεριώδεις ακτίνες φωτός.

Ο ΒΑΤΡΑΧΟΣ

Κάποτε έγινε ένας αγώνας βατράχων. Στόχος να ανέβουν στην ψηλότερη κορυφή ενός πύργου. Πολλοί άνθρωποι μαζεύτηκαν να τους υποστηρίξουν. Ο αγώνας άρχισε. Στην πραγματικότητα, ο κόσμος δεν πίστευε ότι ήταν εφικτό να ανέβουν οι βάτραχοι στην κορυφή του πύργου και το μόνο που άκουγες ήταν: «Τι κόπος! Ποτέ δεν θα τα καταφέρουν…». Οι βάτραχοι άρχισαν να αμφιβάλλουν για τους εαυτούς τους. Ο κόσμος συνέχιζε.. «Τι κόπος! Ποτέ δεν θα τα καταφέρουν…». Και οι βάτραχοι, ο ένας μετά τον άλλο, παραδέχονταν την ήττα τους, εκτός από έναν, που συνέχισε να σκαρφαλώνει. Στο τέλος, μόνο αυτός, και μετά από τρομερή προσπάθεια, κατόρθωσε να φθάσει στην κορυφή. Ένας από τους χαμένους βατράχους, πλησίασε να τον ρωτήσει πώς τα κατάφερε να ανέβει στην κορυφή. Τότε συνειδητοποίησε ότι…ο Βάτραχος…ήταν κουφός!!! Ποτέ μην ακούτε ανθρώπους που έχουν την κακή συνήθεια να είναι αρνητικοί, γιατί σας κλέβουν τις μεγαλύτερες λαχτάρες και πόθους της καρδιάς σας.

                                   ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΝΑΣ ΚΟΥΦΟΣ ΒΑΤΡΑΧΟΣ!

ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ! Pink Noisy ft. Radio Killer - Mestral